മാര്‍ക്കേസിനെ ഞാന്‍ വായിച്ചുതുടങ്ങിയ കാലങ്ങള്‍. 'നോ വണ്‍ റൈറ്റ്സ് റ്റു കേണല്‍' ആണു ആദ്യം വായിച്ചത്. അതില്‍ തന്റെ പെന്‍ഷന്‍ പ്രതീഷിച്ച് നീണ്ടവര്‍ഷക്കാലം കാത്തിരിക്കുന്ന കേണല്‍, ദാരിദ്രത്തിന്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെത്തുമ്പോഴും തന്റെ പോരുകോഴിയെ വില്‍ക്കാതെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നയാള്‍..
മാര്‍ക്കേസ് പിന്നീട് അനുഭവമായത് 'വണ്‍ ഹണ്‍‌ഡ്രട് ഇയേഴ്സ് ഓഫ് സോളിറ്റ്യൂഡിലും' മക്കോണ്ട എന്നൊരു നഗരം അതിലൂടെ അനാവരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന വിപ്ലവത്തിന്റെയും പ്രണയത്തിന്റെയും പ്രതികാരത്തിന്റെയും അതി തീവ്രത. വായന ഒരാളെ ഇല്ലാതാക്കും. അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം അലഞ്ഞു നടക്കും. മക്കോണ്ട നഗരത്തിലെ ഒരു ജീവിയായ് നിങ്ങളും മാറും... നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ പേരു മറന്നുപോകാതെ അത് കഴുത്തില്‍ കെട്ടിത്തുക്കാനും മതി.......
പക്ഷേ എനിക്കിപ്പോഴിഷ്ടം കോളറക്കാലത്തെ പ്രണയത്തെ ഓര്‍ക്കാനാണു.
വായനയുടെ ആദ്യദിവസങ്ങള്‍ വിരസമാണു. ജൂവനാല്‍ ആര്‍ബിനോ എന്ന ഡോക്ടര്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യ്‌ത ജെറിമെ ഡി സെന്റ് അമോറിന്റെ മൃതദേഹം പരിശോധിക്കാനെത്തുന്നതും അതിലൂടെ അമോറിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കഥാകാരന്‍ വായനാക്കാരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകും...
പിന്നീട് മനോഹരമായൊരു ദാമ്പത്യത്തിന്റെ കഥയാണു പറയുന്നത്... ഡോക്ടര്‍ അര്‍ബിനോയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രിയ ഭാര്യ ഫെര്‍മിന ഡാസയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം. അതി സുന്ദരമാണത്. ഇതാണു കഥയെന്നു നമ്മള്‍ പറഞ്ഞുപോകും..
ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും തമ്മിലുള്ള കലഹം..... എന്തിനെന്നു അറിയുമോ ? കുളിമുറിയില്‍ സോപ്പ് വെച്ചില്ലെന്ന കാരണത്തിനു.. അതുപോലെ ഡോക്ടര്‍ക്ക് ഇടക്ക് മറ്റൊരു സ്ത്രീയുമായുള്ള ശാരീരിക ബന്ധം. ആന്തരികാവയവങ്ങള്‍ വരെ ശുദ്ധമായൊരു സ്ത്രീ എന്നാനു ഡോക്ടര്‍ അവരെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്... രതിയിലെ ശുചിത്വം എത്രമാത്രം അതില്‍ പറഞ്ഞുവെക്കുന്നുവെന്നോ.
ഒരു ദിവസം ഡോക്ടര്‍ അദ്ദേഹം ഓമനിച്ചു വളര്‍ത്തുന്ന തത്ത കൂട്ടില്‍ നിന്നും പുറത്തുചാടി വലിയൊരു മരത്തിന്റെ തുഞ്ചത്ത് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അതിനെ പിടിക്കാന്‍ കോണീവഴി കയറുകയും അതില്‍ നിന്നും തെന്നി വീണു മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു...............
അന്നു രാത്രിയില്‍ ശവമടക്കിനു വന്നവരെല്ലാം പോയി. അപ്പോഴാണു ഫെര്‍മിനാ ഡാസയോട് അവളുടെ എഴുപത്തി രണ്ടാം വയസ്സില്‍, എഴുപത്തിനാലു വയസ്സുള്ള അവളുടെ പഴയ കാമുകന്‍, ഫ്ലോറന്റിനോ അരിസ അവളോട് അദ്ദേഹത്തെ വിവാഹം കഴിക്കാന്‍ പറയുന്നത്..
ഭര്‍ത്താവു മരിച്ച രാത്രിയില്‍ ആദ്യകാമുകന്‍ അയാളുടെ മണിയറയിലേക്ക് കാമുകിയെ ക്ഷണിക്കുന്നു......
ഇവിടെ മുതലാണു ലോകം ഇന്നുവരെ കാണാത്ത ഒരു പ്രണയ കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്.. പ്രണയത്തിന്റെ പനിച്ചൂട് ആരംഭിക്കുന്നത്.. വായനക്കാരന്‍ അസുഖങ്ങളില്‍ മുങ്ങി നിവരുന്നത്... നിങ്ങള്‍ തളര്‍ന്നുപോകും അത്രക്ക് ഉജ്ജ്വലവും ഉന്മാദവുമാണു വരികള്‍...ഒരു പുസ്തകം ഒരാളെ തകര്‍ത്തു കളയുമെങ്കില്‍..... അതിതാണു..
മാര്‍ക്കേസില്‍ അടിയുറച്ച കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ബോധമാണു ഇത്തരമൊരു നോവല്‍ രചനക്ക് കാരണം. ഈ കഥാ തന്തു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കഥയാണു.. ഇതില്‍ പ്രണയം എന്നത് എപ്പോഴും ഒരു മനുഷ്യനില്‍ ജ്വലിച്ചു നില്‍ക്കുന്നുവെന്നു മാര്‍ക്കേസ് പറയുന്നു.
ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് രാജ്യത്ത് ഏറ്റവും വൃദ്ധരായവര്‍ പോലും പ്രണയിക്കും. അവരും രതിയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടേക്കാം..കാരണം ജീവിതത്തിന്റെ ഏറ്റവും ആഴവും അറിവും അവിടെ സംഭവിക്കുന്നു. പ്രണയം എന്നത് പ്രായമേറുന്തോറും ഓരോ രീതിയിലാണു അനുഭവിക്കുക. ഒരു കൗമാരക്കാരന്റെ പ്രണയമല്ല ഒരു യുവാവിനു.. അത് മധ്യവയസ്സില്‍ മറ്റൊരു ഭാവമാണു.. അത് വാര്‍ദ്ധക്യത്തില്‍ ഏറ്റവും സുന്ദരവും ആഹ്ലാദജന്യവുമായിരിക്കും.
ബൂര്‍ഷ്വാ സമൂഹങ്ങളില്‍ വൃദ്ധ പ്രണയത്തെ അവര്‍ കളിയാക്കുകയും നശ്ശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. ബൂര്‍ഷ്വാസിസം ഉത്പാദന ശേഷിയുള്ളവയെ മാത്രം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണു. അതിനാല്‍ വാര്‍ദ്ധക്യത്തെ എങ്ങനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തണം എന്നുപോലും അവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാവില്ല.
വാര്‍ദ്ധക്യരതി പോലും ഒരാളുടെ മരണത്തിനോട് അടുത്തു നില്‍ക്കുന്നത്ര സുഖദമായിരിക്കും. നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ വൃദ്ധര്‍ പുറം തള്ളപ്പെടുന്നു. അവര്‍ക്ക് ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനകാലത്ത് ഏറ്റവും സ്നേഹിക്കാനും സ്നേഹിക്കപ്പെടാനും മനസ്സുള്ളപ്പോള്‍ അവര്‍ അത് പ്രകടിപ്പിച്ചാല്‍ ഏറ്റവും ജുഗുപ്സാവഹമായ ഒന്നായ് പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നു.
വാര്‍ദ്ധക്യം എന്താണു ആവശ്യപ്പെടുന്നതെന്നുപോലും നമുക്ക് അറിയില്ല. കുഴമ്പും മുറുക്കാനും ഭക്തിയുമാണു അവരുടെ മാര്‍ഗ്ഗം എന്ന് സമൂഹം നിശ്ചയിക്കുന്നു.
വില്‍ ഡ്യൂറാന്റിന്റെ ഒരു വരികള്‍ ഈ സമയത്ത് പ്രസ്ക്തമാണു..
'വാര്‍ദ്ധക്യത്തിനു യുവത്വത്തിന്റെ കരുത്തും
യുവത്വത്തിനു വാര്‍ദ്ധക്യത്തിന്റെ പക്വതയും' അതാണു എന്റെ സ്വപ്നം ...
ഇതിനെ ഞാന്‍ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. ഏതവസ്ഥയോ അതിനെ അതിന്റെ സാരളയ്‌ത്തില്‍ അറിയാനും അനുഭവിക്കാനുമുള്ള ഒരു സാമൂഹ്യ അന്തരീക്ഷമാണു സംജാതമാകേണ്ടത്.
ജീവിതത്തില്‍ ഒരു തരിപോലും സന്തോഷകരമല്ലാതെ പോകരുത്...
വാര്‍ദ്ധക്യത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ സ്കൂള്‍ പ്രണയത്തിലേക്ക് പോവുകയും കൂട്ടുകാരിയുടെ കൈ പിടിച്ച് അന്ന് പറയാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന ഒരു വാക്ക് പറയുകയും ചെയ്യുക. ഒരു പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ കൈവിരലുകള്‍ വിറച്ചേക്കാം.. നിങ്ങള്‍ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ കൈവിരലുകളും വിറച്ചിരിക്കാം.. എങ്കിലും വിറക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ചുണ്ടുകളാല്‍ അവളോട് അന്ന് പറയാന്‍ ധൈര്യമില്ലാതിരുന്ന ആ വാക്കു പറയൂ.....
എന്നിട്ട് മരണത്തിലേക്ക് മധുരമായ് മിഴി അടക്കൂ.....
ലാല്‍ സലാം..!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment